سلام
من تازه با پدیده ی ادبی پست مدرن آشنایی اندکی پیداکرده بودم (البته الآن هم نمیگویم که آشناییم نسبت به آن زمان بیشتر شده است. ) که از طریقی که الآن درخاطرم نیست به وب نوشت جدید خانم اختصاری رهنمون شدم. ایشان درآن موقع درپایان مطلب مفصلشان غزل پست مدرن بسیار زیبایی نوشته بودند که من واقعا از خواندن آن لذت بردم و از آن پس بود که وبلاگ سایر پست مدرنیست ها سرک میکشیدم یا کتاب هایشان را دانلود میکردم. ولی یک چیزی گریبان من را رها نمیکرد و آن همان غزل زیبا بود که با کلیک کردن در اینجا  آن را در انتهای مطلب ایشان تحت عنوان "ماه پشت ابربود" خواهید یافت. مطلع آن اینچنین است:

دهان واشده ی ماهی
که گیرکرده به قلاب و ...

ازخانم اختصاری تشکرمیکنم بابت این که زحمت کشیدند ودروبلاگ قبلی ام آن را به عنوان یک یادگاری به یادماندنی یادداشت نمودند ...

چندی پیش دوست وبلاگی خوب و خوش بیانم میم میم نهفته درخصوص رویای زیبایش مبنی بر رویش گیاه افتابگردان از دهان دوست مهربانش نوشته بود که آن هم مثل آن غزل بسیار برای من گیرایی داشت. چه خوب بود آدمها میتوانستند درمعده شان گیاه بکارند و آن گیاه از دهانشان سبز شود. البته من به شخصه دوست دارم گیاهان دیگری غیراز افتابگردان ازدهانم برویند. مثلا بوته ی توت فرنگی یا درختچه ی آلوبالو یا تمشک یا حتی گیاه گرمک!

آنچه در ادامه ی مطلب خواهید خواند برداشت آزاد و تصویرذهنی من ازدومقوله ی فوق الذکر بود و میدانید که تصاویرذهنی لزوما واقعی و قابل باور نیستند. قسمتهایی که درابتدای هربند با رنگ سبزنوشته شده بخشهایی از غزل است که مستقیما نقل قول نموده ام. لطفا مرا از بررسی و نظرخود بهره مند سازید.